Męczarnie po dłuższej przerwie…

Niedziela, 27 września 2009 · dodano: 27.09.2009 | Komentarze 0

… spowodowanej przez mój kubański wyjazd. Rano nastawiłem budzik na 6.30, ale ledwo się zwlokłem ok. 7. Cały czas pewnie mam w głowie czas kubański, minus sześć godzin. Wstawanie o pierwszej w nocy nie należy do rzeczy przyjemnych ;P Ciekawe, kiedy organizm się całkowicie przestawi.
Na rowerze dziwne uczucie. Byliśmy z Oxy już jednością, a teraz jakoś dziwnie się jechało. Na szczęście przez pierwsze dwa kilometry. Później nastąpiło dopasowanie. Nie miałem jasno sprecyzowanego planu, czy jechać krótką na Agromę, czy dłuższą na Osierodek. Na rozjeździe już wiem, że długiej dziś nie zrobię. Nogi zapodają, bo wypoczęte, ale z wydolnością mam ogromny problem. Płuca wypluwam, serce wali jak szalone. A więc na Agromę. Przy ostatnim podjeździe pod Agromę dostaję prawie zawału. W uszach mi szumi, w głowie się kręci. Staje na półmetku, ledwo zipię. Mam ochotę rzygnąć. Izotonik udaje mi się łyknąć dopiero po pięciu minutach. Ruszam dopiero po pięciu następnych. Nogi naprawdę dobrze pedałują, bo miały dwa tygodnie przerwy. Natomiast płuca i serce po prostu nie dostarczają wystarczającej ilości tlenu. Daje fizycznie rade jechać na podjazdach na twardych, znanych mi przełożeniach, ale jestem masakrycznie zjechany. W efekcie czas mam niezły 37:18, ale jestem strasznie zmęczony. Do formy pewnie będę teraz wracał ze dwa tygodnie :(