Maraton Kresowy Sopoćkinie (Białoruś)

Sobota, 20 lipca 2013 · dodano: 14.09.2013 | Komentarze 0

Jak zwykle bardzo klimatyczna i coooltowa wycieczka na Białoruś :)))

Grodno, dziadzia Lenin © dater

W knajpie płaci się w milionach :) © dater

Sam maraton na podobnej trasie jak rok wcześniej, warunki bardzo dobre, pogoda dopisała. Jechało się świetnie i większość w dobrej grupie. Na koniec gdzieś odpadłem, ale się obudziłem, dogoniłem i wygrałem finsz :)

Moja grupka © dater

Uciekam © dater

Na trasie © dater

Miejsce bardzo dobre, 22 Open, i tuż za podium w kategorii - 4 miejsce w Elita Plus :D Jest już blisko, coraz bliżej...
Oczywiście po maratonie międzyteamowa integracja nad Kanałem, która później przeniosła się do Grodno by night :)

Po maratonie © dater

Nad Kanałem AUgustowskim © dater

Międzyteamowa integracja © dater

Pokaż trasę GPS

rozgrzewka MK Sopoćkinie

Sobota, 20 lipca 2013 · dodano: 14.09.2013 | Komentarze 0

Rozgrzewka na ostatnich kilometrach maratonu w Sopockiniach

JZR + Planteczka

Czwartek, 18 lipca 2013 · dodano: 13.09.2013 | Komentarze 0

Tym razem mocniej i dalej, przedłużyłem sobie traskę do Planteczki i wróciłem przez Straż do Czarnej. Po drodze trzy 10-cio minutowe interwały w strefie LT.

JDR, regeneracja

Środa, 17 lipca 2013 · dodano: 13.09.2013 | Komentarze 0

Lekko do roboty.

Na Wojnowce

Niedziela, 14 lipca 2013 · dodano: 13.09.2013 | Komentarze 0

Z Bieszczad powrót w sobotę, więc po dwóch dniach w niedzielę trzeba było jakąś traskę trzasnąć. A żeby się od górek nie odzwyczaić to pojechałem na Górę Wojnowską za Sokółką - najwyższe wzniesienie w okolicy. Podjazd od strony Sokółki ma jakieś 3,7 km długości i wznios wg mojego zapisu z Garmina 55 metrów (z 166 na 221).
Cała trasa na spokojnie, w tlenie, trochę szybciej tylko na podjeździe. Ssrawdzałem też nową drogę... i się naciąłem. Z miejscowości Babiki nie pojechałem jak zwykle przez Sychynicze na Babrowniki, tylko pojechałem prosto przez Kryszewicze i Słoję na Słójkę. Po kilki kilometrach zaczął się bruk :( Nienawidzę tego :/ Trzęsło mną aż do Słójki. Jakość tragiczna, pobocze utwardzone tylko niewielkimi odcinkami. Dupa dostała za swoje... trzeba jeździć znanymi asfaltami, a nie ciągać się po nieznanych dziurach :P

Na Wojnowce © dater

Bruk za Babikami © dater

Oj dupa dostała :P © dater

Podlaski krajobraz © dater

Nie lubię bruków :P © dater

Pokaż trasę GPS

Pętla dookoła Jeziora Solińskiego

Czwartek, 11 lipca 2013 · dodano: 13.09.2013 | Komentarze 0

Pod koniec tygodnia pogoda zaczęła się psuć i zapowiadało się, że może już nie być za dobrych warunków do jazdy. W nocy padało, ale na czwartek zapowiedzi były jeszcze znośne. Więc chcę zrobić wreszcie dużego tripa, wjechać na Górę Jawor i objechać Solinę.
Wstaje więc wcześnie rano, razem ze słońcem. Nad Polańczykiem i Soliną wiszą ciężkie, ołowiane chmury.

Wschód słońca © dater

Wyjeżdżam siódma rano. Najpierw znaną już drogą wzdłuż jeziora przez miejscowość Solina i koło zapory.

Zapora na Solinie © dater

Zaraz za Soliną zaczyna się wspinaczka na górę Jawor królującą nad jeziorem od strony północnej (740 mnpm). Na szycie widać było z jeziora maszty nadawcze i przekaźnikowe (telewizja, telefony??) i mam zamiar tam podjechać. Niestety cała góra porośnięta jest gęstym lasem... i nie ma żadnego widoku na jezioro :( W czasie podjazdu zaczyna padać deszcz, na szczęście niewielki. Tych masztów przekaźnikowych jest sporo, są porozrzucane, ogrodzone. Pod jeden udaje mi się podjechać całkiem blisko.

Pod wierzą na szczycie © dater

Zjeżdżam z góry tą samą drogą, chociaż miałem w gpsie jakieś ścieżki "na skróty". Szukając ich w terenie niestety nie znalazłem. A więc zjeżdżam na dół asfaltem i kieruję się na Łobozew Dolny. Później jest jeszcze Łobozew Górny i Teleśnica. Tam wreszcie wjeżdżam w teren.

Bieszczadzki krajobraz © dater

Teleśnica © dater

A teren niczego sobie. Tutaj naprawdę wjechać i zjechać to trzeba się namęczyć :) Ale widoki i krajobrazy dookoła rekompensują te wszystkie wysiłki.

Gdzieś wyżej © dater

Ciężkie chmury © dater

Cały czas dookoła chodzą ciężkie chmury, grzmi gdzieś obok, ale na szczęście nie pada. Chociaż wymyte drogi pokazują, że potrafi tu ciężko padać. Jest na tyle ciężko, że trudno mi sobie wyobrazić jak tu jest trudno jechać podczas jakiegokolwiek deszczu. Modlę się więc, żeby się nie rozpadało. Jadę zboczami, różnymi ścieżkami i drogami, część trasy wiedzie przez leśne odstępy.

Leśna przeprawa © dater

Gdzieś na trasie © dater

Jedzie się ciężko, coraz ciężej i zajmuje mi to więcej czasu niż przypuszczałem. Jestem coraz bardziej na południe i według mapy na Garminie niedługo powinienem dotrzeć do asfaltu. Powiem szczerze, że wyczekiwałem końca tej przeprawy :P

Wysoko © dater

Dalej przed siebie © dater

Docieram wreszcie do asfaltu. Teraz zostaje jeszcze kilkanaście kilometrów do Polańczyka po niezłych górkach. Ostatnią część trasy już znam, bo jadę przez Wołkowyję i dojeżdżam od południa do Polańczyka.

Polańczyk © dater

No to zaliczyłem wreszcie niezły, górski trip. Tak po prawdzieto moja pierwsza, prawdziwa górska przeprawa. Zaczynam czuć co oznaczają "góry", prawdziwe góry w mtb. Nie wiem czy porwałbym się na prawdziwie górski maraton. To całkiem inna bajka niż nasze nizinne jeżdżenie. Narypałem ponad 1500 metrów przewyższenia :D
Pokaż trasę GPS

Wołkowyja - czyli jazda filmowa :)

Wtorek, 9 lipca 2013 · dodano: 11.09.2013 | Komentarze 0

Jakaś jazda krajoznawcza w następnej kolejności mi się po Bieszczadach marzyła. Krótki rzut oka na mapę - poniżej Polańczyka jest znana filmowa miejscowość - Wołkowyja :) No to się wybieram :)
Początkowo asfalt, później wjeżdżam w teren na duże wzniesienie, z którego z jednej strony jest widok na Jezioro Solińskie, z drugiej na dolinę gdzie już Wołkowyję widać.

Jezioro Solińskie © dater

Ja nie wiem co tak szczerzę zęby :P © dater

W dole Wołkowyja © dater

Z tego wzniesienia ostry i ciężki, momentami niebezpieczny zjazd na dół. Heble pracują pełną mocą. Ale na dole można strzelić taką fotkę :D

No i jestem... zadowolony © dater

Jadę przez Wołkowyję, szukam jakiś miejscówek znanych z serialu Rancho. Ale jakoś nie widać nic znajomego. Nie ma sklepu :(
Jadę w kierunku miejscowości Górzanka, tam się wspinam na niewielkie wzniesienie ponad nią, robię zdjęcia.

Strumyk przed Górzanką © dater

Nad Górzanką © dater

Zjeżdżam i zawracam z powrotem na Wołkowyję.

Wołkowyja z drugiej strony © dater

Solina z Wołkowyji © dater

Powrót znanym już asfaltem, podjazdy naprawdę fajne :) Ale że ma być dziś lekko i rekreacyjnie to nie atakuje specjalnie.
Pokaż trasę GPS

Nad Polańczykiem - technika zjazdu

Poniedziałek, 8 lipca 2013 · dodano: 10.09.2013 | Komentarze 2

W poniedziałkowy wieczór mam plan skorzystania z możliwości ćwiczenia techniki w trudniejszych niż zwykle warunkach. Jadę nad Polańczyk, żeby znaleźć jakiś ciekawy podjazd/zjazd. Udaje mi się na taki dość niedaleko trafić. Zjeżdżam na maksa, tak żeby pokonywać go w następnych rundach jak najszybciej i bez błędów. Wjeżdżam spokojnie, technicznie, bez napinki na najkrótszy czas, próbuję po prostu robić to jak najlepiej.
Na zjeździe najpierw jest trochę lasu, lekki zakręt w lewo, kawałek łąką, szybko. Dalej hamowanie, przewężenie, błoto, korzenie, uskok w dół za którym ostro w lewo, przyśpieszenie, kawałek prostej i znów ostro w lewo na błocie na dohamowaniu, tak że wyrzuca mnie początkowo na drzewo po prawej stronie. Zaraz trzeba się złożyć do ciasnego zakrętu w prawo za drzewem i ostro w dół po wymytej, kamienistej ścieżce. Przewężenie między drzewami, wyrównanie i hamowanie na polu... koniec. 350 metrów toru testowego do ćwiczeń :)
Początkowo trudności i strach na pierwszym przewężeniu i korzeniach. Nie utrzymałem też się na ścieżce w błocie przy drzewie. Ze dwa, trzy wypięcia na uślizgach były i przyładowania w drzewo :) Dalszy zjazd po wymytych też nie był początkowo prosty. Czas pierwszego zjazdu 1:04. Podjazdy spokojnie i technicznie, ucząc się balansu, równowagi, wybierania właściwej drogi w trudnym terenie. Następne zjazdy coraz szybciej, pewniej, bez błędów. Zchodzę poniżej minuty, później poniżej 50 sekund :D W którymś momencie straciłem rachubę ile razy zjechałem, planowałem 10. Wyszło na Garminie, że było 9. Ostatni w czasie 47,6 sekundy :)))
No i teraz wiadomo skąd u mnie poprawa techniki zjazdu w terenie i lepsze odczucia co do tej kwestii na zawodach. Naprawdę po kilku takich treningach jest progres! Jutro jadę w las na jakąś rundę XC, bo wspomnienie tego dnia w Bieszczadach mnie jara! :D

Nad Polańczykiem © dater

Jadę w las © dater

Techniczny kawałek © dater

Na podjeżdzie © dater

Zjazd, jest dynamika © dater

Wieczorny jeździec © dater

Po tych zjazdo-podjazdach nie zjeżdżam jeszcze na sam dół, ale zaliczam pobliską łysa górkę, żeby cyknąć wieczorną fotkę. To był piękny wieczór.

Nad Polańczykiem © dater

Zachwyt tą chwilą © dater

Na rozjazd zjeżdżam już na dół, robię lekko kilka kilometrów drogą wzdłuż jeziora na południe. Droga ma upamiętnionych swoich budowniczych :)

Przy drodze © dater

Na koniec przed Polańczykiem 9% podjazdu :D

Podjazd przed Polańczykiem © dater

Polańczyk - Solina

Niedziela, 7 lipca 2013 · dodano: 09.09.2013 | Komentarze 0

Zaległe wpisy z urlopu w Bieszczadach czas zacząć :)
Znalazłem się z rodzinką w Polańczyku nad Jeziorem Solińskim. Roweru też zabraknąć nie mogło. Wziąłem tylko Kubka, choć później żałowałem że Onixa tu ze mną też nie było. Piękne tereny są do jeżdżenia w tych naszych Bieszczadach :)
W niedzielę wieczorem rozjazd i poznanie najbliższej okolicy. Lekko, rekreacyjnie, rozpoznawczo do Soliny na zaporę. Bardzo fajna leśna ścieżka jest wzdłuż drogi z Polańczyka na Solinę. Podjazdy, zjazdy, ciasne zakręty, było się gdzie pobawić, momentami było szybko, momentami ciężko.

Nad Polańczykiem © dater

Solina w dole © dater

Na leśnym trakcie © dater

W kierunku na Solinę © dater

Zalew i zapora © dater

Słońce zachodzi © dater

Ptaq podziwia naturę :) © dater

Po drugiej stronie © dater

Jest pięknie :) © dater

Powrót © dater

Podjazd © dater

Powrót asfaltem © dater

W kierunku na Polańczyk © dater

Pokaż trasę GPS

Kubek dostał nowe kółka :)

Piątek, 5 lipca 2013 · dodano: 09.09.2013 | Komentarze 1

W zasadzie to już w Drohiczynie na nich pojechałem :) Obręcze ZTR Alpine w systemie bezdętkowym na mleczku, piasty Novatec'a 711/712. Szprychy płaskie, opony moje ulubione Rocket Ron 2,25. Z ważenia samych kół wyszło, że uzysk na wadze ok. 900 gram. Ale w całości rower ważony aż tyle nie zszedł według pierwotnej wagi. Wyszło 10,6 kg.

Kubek dostał nowe kółka © dater

Kubek w zbliżeniu © dater