Jesienna lekkość bytu

Niedziela, 23 września 2012 · dodano: 23.09.2012 | Komentarze 0

Prawdziwie jesienny dzień. Chłodno - 12 stopni, pochmurnie i wietrznie - łamało mnie na trasie. Liście fruwały dookoła zadziwiając mnie swoją lekkością, a ja leciutko i regeneracyjnie kręciłem po wczorajszej trasie na Agromę. Na powrocie jeszcze kilka zakrętasów po Czarnej, żeby dokręcić choć kilka kilometrów.

Pożegnanie lata

Sobota, 22 września 2012 · dodano: 22.09.2012 | Komentarze 2

Wyjechałem latem, wróciłem już jesienią :D Ale cały dzień typowo jesienny. Około 14-stu stopni, ani razu nie wyjrzało słoneczko, cały czas ciężkie ołowiane chmury i wiatr. Prognozy zapowiadały brak deszczu i na szczęście się sprawdziło :) Sobota trafiła się wreszcie bez jakiś obowiązków więc założyłem dłuższą traskę, taką ponad seteczkę, z modyfikacjami długości w zależności od odczuć i warunków, szczególnie wietrznych. Jako, że nie było najgorzej wykonałem plan najdłuższy :)
A więc wyjazd przed 10-tą. Początkowo ok. 12-stu stopni. Kieruję się przez CWK na Białousy i Janów. Wiatru na razie brak, a jakby co pomaga, bo prognozy mówią o kierunku z południa. Jadę z założenia lekko, wręcz rekreacyjnie. Planem jest raczej pokręcenie kilometrów niż trening długodystansowy. A więc bez napinki. Do Janowa docieram zgodnie z planem w niecałą godzinę ze średnią 31 km/h.

okolice Janowa © dater

Z Janowa kieruję się na Korycin. Tam oczywiście remont drogi, który trwa już cały rok. Pokonuję tą trasę już trzeci raz w tym sezonie i tempo robót jest powalające. Nie wiem ile mają zamiar to jeszcze robić, ale w takim tempie to życzę wytrwałości i powodzenia. I cierpliwości dla mieszkańców, bo wahadeł ze cztery na trasie. Jedzie się całkiem nieźle mimo bocznego wiatru. Gorzej zaczyna być od Korycina, bo kierunek bardziej południowy i wiatr się wzmaga. Asfalt na tym odcinku podły, ale do Knyszyna docieram cały czas z niezłą średnią jak na jazdę bez dociskania – 30,5 km/h.

Knyszyn na trasie © dater

Z Knyszyna krótki odcinek do Krypna nowym asfaltem i tam odbicie na południowy wschód w kierunku na Gniłą i Dobrzyniewo. Tu wieje już całkiem nieźle, wiatr kręci liśćmi, latają małe gałązki. Zaczyna być kiepsko…
Za Dobrzyniewem przecinam trasę na Ełk i jadę na Nowe Aleksandrowo. Tam postanawiam zobaczyć skrót na Produkcyjną. Kiedyś, całe lata temu tamtędy jeździłem, była masakryczna droga z płyt. Ale ostatnio wyjeżdżając z Auchan zdziwiłem się jak dużo samochodów jeździ od strony Aleksandrowa. Postanawiam więc sprawdzić co słychać w tych okolicach. Po drodze z płyt nie ma znaku, nówka asfalt, chodniki, nawet ścieżka rowerowa. I ździwko, bo okolica całkiem inaczej wygląda, dużo nowych domów pobudowanych. I zaskakuje mnie widok całkiem nowego osiedla. Po jednej stronie domki jednorodzinne, po drugiej małe bloczki. A w tle piękne widoczki :)

osiedle przy Produkcyjnej © dater

Jadę więc w kierunku na Auchan, później trasą generalska w kierunku miasta. Postanawiam odwiedzić rodziców i zajechać do nich na kawkę. Koło rodziców rozkopana, remontowana całkowicie Andersa. Robią ja na nowo, ma być tunel, przebicie na 27-go Lipca. I całkiem szybko im to idzie. Krajobraz szybko się zmienia. Białystok naprawdę się buduje, jeśli chodzi o inwestycje drogowe. Tyle ile nowych dróg, i to kluczowych dla miasta, zostało zrobionych w ciągu kilku ostatnich lat, to szacun.

przebudowa Andersa © dater

Po dobrej kawce u rodziców lecę do Ali na obiadek. U niej to, co kolarze lubią najbardziej, czyli makaronik mniam, mniam :) Jem, odpoczywam godzinkę, oglądam start i początek wyścigu kobiet na mistrzostwach w Valkenburgu. Załapałem się na kraksę na drugiej czy trzeciej rundzie, w której uczestniczyła jedna Polka.
Odpocząłem, oceniłem siły i jednak postanowiłem wykonać plan maksymalny na dzisiejszy dzień. Nie czekam więc do końca wyścigu, żeby mnie ciemności nie złapały i przed 16-stą ruszam. Jadę ścieżką na Supraśl. Widać, że to już koniec sezonu, spotykam może ze trzech rowerzystów, żadnego trenującego zawodnika. Z Supraśla na Krynki. Tutaj zawsze poobijam dupę i wytrząsie mnie że aż się odechciewa. Kiedy oni wreszcie zrobią ten odcinek?? Byłaby piękna trasa, a tak jest mordęga.

polskie drogi... © dater

Cały czas tarka, dziury, pęknięcia, łaty. Polska drogowa rzeczywistość :(

polskie drogi 2 © dater

Za Sokołdą skręt na Wierzchlesie koło arboretum. Tam wreszcie odcinek, który się lepiej jedzie. Ale zdarzają się oczywiście sekcje, które znów dają w kość. Nadymałem oponki do 9-ciu barów i doczuwa to dziś tak rower jak i moja dupa ;)

polskie drogi 3 - przed Wierzchlesiem © dater

Jadę ze słuchawkami w uszach i słucham radia. Od rana trąbią, że ostatni dzień lata i że o 16.49 nadchodzi astronomiczna jesień. No więc za Wierzchelsiem nadchodzi jesień :) Staję i chwytam ją w kadrze w pierwszej minucie jej obecności.

jesień w pierwszej minucie trwania - 16.50 © dater

Przed Kamionką standardowo odbijam na Straż. Mój ulubiony odcinek, dobry asfalt, ładne górki. Od Straży krajówką na Czarną i tuż przed 18-stą jestem w domu. Jak dojeżdżam czuję kilka kropel deszczu :)
Przejażdżka z założenia lekka, bez napinki. Ale czuję w nogach, jednak to już koniec sezonu, a i jadzy ostatnio mało. Przy okazji rozmieniłem 5 tysięcy w tym roku :) Plan minimum wykonany :D
Pokaż trasę GPS

Agroma...

Wtorek, 18 września 2012 · dodano: 22.09.2012 | Komentarze 2

...porannie. Już dawno rano nie jeździłem, ale ssanie na rower było na tyle duże, że bez problemu się zwlekłem z wyra ok. 5-tej. Pięć dni bez jazdy i cykloza objawia się głodem :D Rano chłodno, ledwo 6 stopni, więc zaopatrzony we wszystkie "ciepłe akcesoria" robię krótki rozjazd.

Mocno na Agromę

Czwartek, 13 września 2012 · dodano: 14.09.2012 | Komentarze 0

Dzień coraz krótszy. Trasy coraz krótsze. Rano wstawać się nie chce, wieczorem ledwo pół godziny czasami zostaje na krótki trening. Więc mocno na Agromę, dociskając, żeby poczuć ból w mięśniach. Poczułem :)
Na odcinku testowym średnia 35,8 km/h :P

Z roboty na okrętkę

Wtorek, 11 września 2012 · dodano: 14.09.2012 | Komentarze 0

Powrót nie na prosto, tylko tak żeby pocieszyć się ciepełkiem i słoneczkiem. Ostatni być może dzień lata tego roku. Wyjeżdżam ok. 16.40, słońce, ok. 24 stopni. Trasa: Ciołkowskiego na Bobrowniki. Majówka i przez Krasny Las na Supraśl. Później na Krynki. Zapomniałem już jak boli ta akurat trasa. Masakra. Kiedy oni wreszcie położą na tej drodze nową nawierzchnię. Za Podsokołdą skręcam na północ na Wierzchlesie. Tam juZ lepsza nawierzchnia i pomagający wiaterek. Przed Kamionką skręcam na swoją znana trasę przez Pawełki, Słojniki, Planteczkę. Tam łapie mnie ładny zachód słońca.

zachód słońca, okolice Planteczki © dater

Dalej na Straż i krajową 19-stką na Czarną. Dojeżdżam już w zasadzie po ciemku.

Pokaż trasę GPS

Do roboty

Wtorek, 11 września 2012 · dodano: 14.09.2012 | Komentarze 0

W prognozie pogody wtorek wyglądał na ostatni letni dzień tego sezonu. Ok. 25 st., słońce. W robocie brak jakiś większych wyzwań, jeśli chodzi o spotkania (czyli konieczność włożenia koszuli, marynarki) więc postanawiam pokonać drogę do pracy rowerowo :)
Wyjeżdżam tuż po 7-mej. Jeszcze chłodno, ok. 12 st. więc góra na długo, na nogach rękawki i ochraniacze na butach. Słonko nieśmiało wychodziło i robiło się ładnie. Droga standardowo: na Wasilków, obwodnicą (gdzie przez kilka kemów, do węzła z DK8 utrzymywałem stałą prędkość ponad 40 km/h) i wjazd do Białego od strony Jurowiec. Do tablicy Białystok mam średnią 33,8 km/h :D
Na skrzyżowaniu z Andersa zastanawiam się nad logika ustawienia świateł. Stoję na dedeerze, mam czerwone. Samochody stoją przed przejściem, mają czerwone. Zielonej strzałki tu nie ma. Jadą samochody z 1000-lecia. A my stoimy. I tak ze trzy minuty. Ni cholery nie mogę zrozumieć, dlaczego ruch pieszy i rower nie ma wtedy zielonego. I jeszcze największa ściema w historii ludzkości: przycisk przed przejściem. Ktoś nam wmówił, że mamy wpływ na to kiedy się zapali zielone :P Ni cholery nie mamy...
A na Sikorskiego panowie (a raczej chłopki roztropki) z zieleni miejskiej postawili swojego dostawczaka do ładowania skoszonej trawy centralnie na ścieżce. Musiałem się przedzierać przez krawężniki i trawnik klnąc głośno :/

Pokaż trasę GPS

Agroma, regeneracja po maratonie...

Poniedziałek, 10 września 2012 · dodano: 14.09.2012 | Komentarze 0

... Kresowym w Supraślu. Wieczorem, lekko, rozjazdowo.
Dwa zdjęcia ładne się znalazły jeszcze w necie z maratonu. Ciągnę Jacka z Mercedesa (nr 43) a za nami jeszcze w drugim planie Janusz z Obst (nr 122).

MK Supraśl © dater

MK Supraśl na trasie © dater

Maraton Kresowy Supraśl

Niedziela, 9 września 2012 · dodano: 13.09.2012 | Komentarze 1

Przed 11-stą jak zwykle staję na starcie. Trochę z tyłu, ale mam nadzieję, ze wyczytają jak ostatnio pierwszy sektor :) Sędzia próbowała czytać i ustawiać te nasze top 40, ale w Supraślu jej to jakoś nie wyszło. A więc startuję z sektora… nijakiego ;) No na pewno dalszego niż w Narewce.

startujemy © dater

ruszają mercedesy :) © dater

Najpierw ten cztero- kilometrowy rozjazd po asfalcie. Jest ogień, ale w peletonie dość lekko się kręci. Raczej to rozgrzewka i tętno utrzymuje się w niskich strefach. Trochę szarpania było, jedno ostre hamowanie. Do zjazdu w las jestem w tej pierwszej, około 50-cio osobowej grupce. Po zjeździe się wszystko rozciąga i wydłuża. Na początku jakoś się jeszcze trzymam, ale później mam wrażenie, że noga nie podaje i jest ciężko. Tętno utrzymuje się ponad 180 i organizm ciężko funkcjonuje. Potwierdza to fakt, że mijają mnie moi konkurenci. Jadę początkowo z Mercedesami, którzy mi odchodzą. Mirek, którego brałem na asfalcie też mnie w którymś momencie wyprzedza. Próbuję utrzymać mu koło, ale po dwóch minutach już mi ginie za następnym zakrętem. Widzę też znajomego z Obst Team – Janusza (jawo), który także odchodzi. A ja prawie stoję :/ No nie jest najlepiej. I w zasadzie jadę sam przez następne kilka kilosów, co jak zwykle nie buduje wyniku.
Około 12 kilometra od startu zaczynają się Wzgórza Świętojańskie. Najpierw długi podjazd pod Kopną Górę. Zaczyna kręcić mi się całkiem nieźle. I doganiam większą grupę, która zasuwa przede mną. Jest tam i Jacek z Mercedesa i Janusz z Obst. Jest też Białorusinka, Tatiana, która z reguły przyjeżdża pierwsza na maratonie i tak dzielnie się mnie trzymała przez 40 kilometrów w Sopoćkiniach. Udaje mi się ich dogonić, jeszcze kilka słabszych osób łyknąć. Przed szczytem odbijamy w prawo i jest zjazd do Kołodna, by później zacząć się wspinać na Kopną jeszcze raz. Z tej strony jest szerzej, ale piaszczysto. Wszyscy się kopią na samym początku i walimy z buta pierwsze metry. Później robi się twardziej i dalej pedałujemy. Mijam Jacka, później widzę że Janusza, ma problemy, bo mu łańcuch się zakleszczył pomiędzy kasetą a kołem. Mijam go rzucając krótkie „cześć”, zauważa mnie dopiero teraz. Docieramy do krzyża, skręt w prawo i ostry zjazd w kierunku Góry Św. Anny. Jej jednak nie zdobywamy, skręt w lewo na Nowosiółki. Przy zjeździe z Kopnej jakiś kawałek gałęzi wplątuje mi się w okolice tylnej przerzutki i kasety. Nie chce wypaść, próbuję w czasie jazdy go butem zbić, ale nie chce zejść. Trochę gruby ten badylek i boję się, że mi może szkód narobić. Poza tym trze o oponę i wyraźnie mnie hamuje. Musze więc stanąć żeby go wyciągnąć. W tym czasie wyprzedza mnie i Jacek i Janusz. Dogania mnie jeszcze jeden znajomy ze szlaku – Marcin. Nie jest dobrze, bo z reguły przyjeżdża daleko za mną. I na dodatek jeszcze się z nim tasuję, nie mogę odejść. Dogania nas jeszcze kolega z numerem 261. Jedziemy jakiś czas razem. Udaje nam się dogonić Jacka i Janusza, który pod jakąś górką tylko rzuca: „za stary jestem na takie trasy”. Ojtamojtam ;) w Suwałkach szło ci nieźle :D
Pomiędzy Łaźniami a Surażkowem wyskakujemy na szutr i tam gdzieś jest drugi na trasie bufet. Tuz za nim doganiam następnego znajomego, Pawła z Ełku (dodoelk). Też rzuca, że trasa dla niego za wymagająca i już ma dość górek. Na co ja, ze górki to dopiero się zaczną :P Szybko więc go mijam i dalej jedziemy już w zasadzie tylko z Jackiem i 261. Zaczynają się Wzgórza Krzemienne. I tutaj już zaczyna się prawdziwa rzeźnia. Góra – dół, góra – dół. Większość udaje mi się podjechać, ze dwa razy podchodzę. Udaje się wziąć kilka osób, Jacek też gdzieś ginie. Na ostatniej większej, piaszczystej górce podchodzi kilka osób. Jest Wojtek z Mercedesa, widać też pozostałych bezpośrednich konkurentów, którzy mi odeszli na samym początku. Mi się udaje do połowy podjechać i zakopuję się w piachu. Dochodzę do Wojtka i widzę jak ten wsiada, naciska na pedały i… pęka mu łańcuch. Pech.
Jeszcze kilak krótkich interwałowych podjazdów, zjazdów, kawałek prostej z atrakcją w postaci rampy, czy też skoczni. Podjeżdżam w miarę ostrożnie, ale i tak mam mały skok. Trochę mnie obniżenie terenu zaskakuje po drugiej stronie i jest niebezpiecznie. Lecę trochę za bardzo do przodu, na szczęście bronię się dzielnie i jadę dalej.

Jacek na rampie © dater

Pozostaje 5 km do mety. Ostry, wyboisty zjazd do szutrówki, na którym ostro trzęsie i… urywa mi się torebka podsiodłowa. Wpada pomiędzy tylne widełki a oponę i trze niemiłosiernie hałasując i hamując. Walczę z nią jakiś czas, próbować coś zrobić, odpiąć, ale tak żeby się nie zatrzymać. Urywam ja ostatecznie wsadzając za koszulkę, ale szybkość na szutrówce tracę i dochodzi mnie Jacek. Jedziemy znów razem. Zjeżdżamy nad rzekę, przeskakujemy znany drewniany mostek i wjeżdżamy na ostatnia prosta do mety. Dochodzi nas młody zawodnik z UKS Hubal, przyciska. Pozawalamy mu prowadzić pod wiatr, siadamy na kole. Jak jest wariat to pociągnie :P No i młody ciągnie, ale wyraźnie w połowie słabnie. Bierzemy więc go i odchodzimy na 10 metrów. Najpierw ja prowadzę, później Jacek ciągnie. Następny most nad zalewem i ostatnie wiraże, podjazd na bruk i prosta do mety. Mówimy sobie z Jackiem, że wjeżdżamy razem, jak w Augustowie. Ale kątem oka widzę, że młody z Hubala przyciska i chce nas po lewej wziąć na finiszu. O nie, naciskam na pedały, nie odpuszczę mu miejscówki. Robię to odruchowo, zapominając o Jacku. Okazuje się potem, że też przycisnął, ale skurcz go złapał. Finisz się udaje, wjeżdżam przed młodym i Jackiem. Rzadko mi się udaje zafiniszować z sukcesem :)

finiszuję pierwszy... ;) © dater

zadowolony na mecie © dater

Podsumowanie. Początek słaby. Chyba do tego muszę się już przyzwyczaić. Albo zmienić sposób przygotowań do następnego sezonu. Jak na początku nie usiądę komuś dobremu na koło i nie wytrzymam 10-15 pierwszych kilometrów to na tyle odstaję, ze ciężko jest później to odrobić. Od 20-stego kilometra odżywam i noga kręci. Tak się i na tych zawodach stało. Podjazdy, tak na Świętojańskich jak i Krzemiennych całkiem nieźle. I druga połowa ogólnie bardzo dobra i z odrabianiem strat. Natomiast nie udało mi się odrobić wszystkiego z pierwszej połówki. Lokata open 47/117, w kategorii 16/41. Punktowo średnio: 828 pkt. Chociaż w porównaniu do Suwałk to prawie 100 pkt. więcej :)
Team dojechał w całości. Na pudle Sasza, drugi w Elita Plus.

chłopaki z półmaratonu na mecie © dater

Sasza na pudle © dater

Ola tym razem czwarta wśród kobiet. Była mocna konkurencja wśród dziewczyn. Iza z Wygody pojechała rewelacyjnie, objeżdżając mnie chyba po raz pierwszy w tym roku. Tatiana też chyba pierwszy raz w tym sezonie z nią przegrała. No i startowała Kasia Kirpsza, była mistrzyni Polski juniorek na szosie.

dekoracja maratonu w kategorii kobiet © dater

Pokaż trasę GPS

Dojazd i rozgrzewka - Kresowy Supraśl

Niedziela, 9 września 2012 · dodano: 13.09.2012 | Komentarze 0

Dłuższy niż zwykle sen przed maratonem, bo start prawie pod domem - w Supraślu. Jadę więc rowerem te kilkanaście km. Spotykam po drodze trochę zawodników, zagaduję. Suną też samochody z rowerami na dachach. Kilka mocnych akcentów na podjazdach, żeby rozruszać serducho i nogi. Trochę kręcenia po Supraślu i właściwa rozgrzewka na pierwszych kilometrach trasy do Cieliczanki. Początek będzie szybki i szeroki - nowiusieńki asfalcik przez dobre 4 kaemy :) Pogoda wyśmienita jak na start, ok. 20 st. i słoneczko :)

przed startem © dater

Wieczorową porą...

Czwartek, 6 września 2012 · dodano: 10.09.2012 | Komentarze 0

... na Agromę. Pechowo na przejeździe kolejowym. Stanie w dwie strony. Za pierwszym razem na szczęście spotkałem znajomka i te pięć minut szybko minęło na gadce. Na powrocie za to nie wytrzymałem i po pięciu minutach przełamałem szlabany :D Dopiero jak dojechałem do domu słyszałem jak pociąg przejeżdża.
Jechałem dość mocno, żeby poczuć moc. Odczucia w miarę dobre, ale chyba jednak nie ma pełni formy przed Supraślem. Jesień idzie, koniec sezonu już czuć w nogach. Zobaczymy jak mi pójdą podjazdy. Połączenie wzgórz Świętojańskich i Krzemiennych może dać nam w niedzielę niezły wycisk :D